Sanchez: "Sessana staat op de derde plaats op de ranglijst, maar heeft de beste verdediging van de competitie: we zullen een wedstrijd op topniveau moeten spelen."

Aan de vooravond van de wedstrijd tegen Sessana blikt Carlo Sanchez terug op de dramatische overwinning tegen Quarto, verdedigt hij de prestaties van zijn team en legt hij uit waarom ze niet altijd met 4-0 kunnen winnen. De trainer van Real Forio benadrukt de kracht van de selectie, hun fysieke conditie en het psychologische werk dat in de kleedkamer is verricht. Hij waarschuwt voor de valkuilen van een Sessana-team met de beste verdediging van het toernooi en brengt een ode aan de "honger" van zijn spelers.

Meneer Sanchez, laten we beginnen met de meest controversiële punten van de laatste wedstrijd. Na de 6-4 nederlaag tegen Quarto benadrukten velen de afwezigheid van Peppe Mattera, en kijkend naar de wedstrijd zelf, is de indruk dat Quarto misschien te veel is gegeven. Wat vindt u daarvan? "Deze keer ben ik het er absoluut niet mee eens, noch met Peppes afwezigheid, noch met het argument dat we te veel hebben weggegeven. Het kan gebeuren dat een speler geschorst is en een wedstrijd mist; dat hoort erbij. En het zou ook respectloos zijn tegenover degenen die zijn plaats hebben ingenomen, want naar mijn mening hebben ze een goede wedstrijd gespeeld. Quarto is een goed team; de wedstrijd was chaotisch en vreemd, ja. De vier tegendoelpunten kunnen vervelend zijn, maar als je er zes tegen krijgt, is het nooit makkelijk. Het belangrijkste is dat we hebben gewonnen, we hebben weer een wedstrijd gewonnen. Het is duidelijk dat er fouten zijn gemaakt, dat weten we heel goed, maar persoonlijk hoop ik aan het einde van het seizoen 25 wedstrijden met 6-4 te winnen."

Natuurlijk wordt de hoop gedeeld; het idee is dat Forio kan blijven terugkomen, winnen en deze positieve reeks kan vasthouden. Maar onszelf simpelweg vertellen dat we goed, sterk en getalenteerd zijn, is slechts tot op zekere hoogte nuttig. Het team toonde zijn superioriteit door zelfs in de achtennegentigste minuut te scoren, een teken dat ze mentaal aanwezig zijn. Het is ook waar dat Quarto de wedstrijd van hun leven speelde: ze speelden tegen de koploper, een eilandploeg als Real Forio, en dat gaf zeker extra motivatie. Kijkend naar onze thuisploeg, was er echter enige nervositeit en een paar verkeerde beslissingen, anders was er geen behoefte geweest aan zo'n belangrijke comeback. Uiteindelijk moet erkend worden dat Forio een geweldige comeback heeft gemaakt, maar om niet simpelweg te zeggen "we zijn goed", was het goed om te proberen meer te begrijpen over hoe de wedstrijd werd gemanaged. Daar ben ik het mee eens, ook omdat het je taak is om situaties te analyseren en te beoordelen. In het voetbal gebeurt het echter altijd zo: je wint met 1-0 en je krijgt kritiek omdat je bijna gelijkspeelde; Je wint met 6-4 en dat is niet goed, want je kreeg vier doelpunten tegen en je hebt het tot het einde moeilijk gehad. Feit blijft dat je met 6-4 hebt gewonnen. Over Bacoli en Quarto gesproken, het komt erop neer dat het allemaal moeilijke wedstrijden zijn. Als iemand zich voorstelt dat dit team elke wedstrijd met 4-0 wint, dan ben ik niet de juiste coach en is het team niet de juiste om elke zondag met 4-0 te winnen. De wedstrijden zijn zwaar.

We hebben nooit beweerd perfect en mooi te zijn, we zijn op een geweldige reis: we staan ​​bovenaan de ranglijst, we hebben negen overwinningen en twee gelijke spelen in de competitie behaald, drie overwinningen en een gelijkspel in de Coppa Italia, en we zijn twee ronden verder gekomen tegen een team dat momenteel 12 punten achter ons staat in de ranglijst. Quarto speelde een goede wedstrijd; het is een levendig, kwalitatief team dat uitstekend voetbal speelt, en ze hebben ons problemen bezorgd. Paradoxaal genoeg kregen we voor hun doelpunt twee duidelijke kansen: een half doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel, wat ik je niet kan vertellen op basis van de beelden, en in de tiende minuut een kans uit een dode hoek met Serrano die ons bijna op voorsprong zette. Toen maakten we een fout, kwamen we achter, maar we herstelden ons. Vanaf de zestigste minuut nam het team de controle over de wedstrijd en domineerde mede dankzij onze aanzienlijk betere fysieke conditie.

Pierangelo Pesce en het hele team dat ik bij me heb, verdienen hier alle lof voor. We wonnen met 6-4, de jongens weten dat er fouten zijn gemaakt, maar ik zou niet te kritisch zijn. Kritiek is terecht, zelfs als je wint, en ik ben de eerste die mezelf bekritiseert na een overwinning. Stel je voor dat we met 4-0 hadden verloren. Iedereen bekijkt voetbal op zijn eigen manier; vier tegendoelpunten is veel, maar zes doelpunten maken is veel.

Ik wilde duidelijk maken dat mijn kritiek geen doel op zich was, noch bedoeld om te muggenziften. Het doel was om samen met haar de dynamiek van een wedstrijd met tien doelpunten te begrijpen, een zeldzaamheid in deze competities. Ook om te voorkomen dat we in herhaling vallen en onze analyse banaal maken: dit is onze elfde persconferentie vóór de wedstrijd, en Forio beleeft een droomseizoen, met een voorsprong van vijf punten op de nummer twee en een halve finale van de Coppa Italia binnen handbereik, iets wat ze op het veld kunnen veiligstellen. Het was gewoon om de analyse een diepere betekenis te geven en beter te begrijpen wat er precies misging. “Ik begreep de mentaliteit perfect. En terecht. Ik hou er zelf niet van om doelpunten te incasseren; het heeft geen zin om eromheen te draaien. Ik heb in mijn carrière indrukwekkende cijfers gehaald: bij Agropoli bijvoorbeeld heb ik acht wedstrijden gespeeld zonder een doelpunt te incasseren. Dus ik weet wat het betekent om solide te zijn. Maar er zijn ook bijzondere wedstrijden. Die tegen Quarto was vanaf het begin uniek: we leden onder hun dynamiek, ondanks een goede start. Er waren veel fouten, veel individuele blunders, maar die hadden niet te maken met de afwezigen, maar eerder met een gebrek aan focus en de kwaliteit van de tegenstanders. Ik zei het na de wedstrijd ook: Quarto bracht ons echt in de problemen, ze lieten de bal goed rondgaan, ze creëerden grote problemen voor ons. Tegelijkertijd wist ik dat we hen elke keer dat we erin slaagden om weg te komen, pijn konden doen. Het werd een wedstrijd waarin zij wegzakten en wij counterden, en op onze beurt weer wegzakten. Het had met een nog hogere score kunnen eindigen, want bij 5-4 kregen ze weer een goede kans om De gelijkmaker en toen vonden we de kracht om het tij te keren met het doelpunt van Arrulo. Ik ben erg blij met de resultaten, de prestaties en de wilskracht van de jongens, want ze hebben er allemaal enorm veel voor gedaan, van begin tot eind. Nu moeten we de bladzijde omslaan: deze week hebben we de fouten en moeilijkheden geanalyseerd, nu kijken we vol vertrouwen vooruit.

Meneer, laten we ons concentreren op de volgende wedstrijd. Sessana komt zaterdag, een zeer spannende en lastige wedstrijd. We mogen niet de fout maken een tegenstander te onderschatten die hier zeker niet alleen maar komt kijken, vooral gezien hun totaal andere klassement dan dat van u. Wat voor wedstrijd verwacht u? Sessana is een lastige tegenstander; de ranglijst kan, als je er oppervlakkig naar kijkt, misleidend zijn. Ze hebben geen echte positie in vergelijking met hun sterke punten, want paradoxaal genoeg hebben we het over het team met de beste verdediging van de competitie. Ze staan ​​op de derde of vierde plaats, maar ze hebben weinig tegendoelpunten gekregen. Ze scoren weliswaar weinig, maar krijgen bijna niets tegen. Het is een goed georganiseerd, goed gestructureerd team, moeilijk te verslaan. Zaterdag moeten we een wedstrijd op topniveau spelen, met focus, agressie, wilskracht, opoffering en kwaliteit. Want we vergeten vaak dat elk resultaat voortkomt uit kwaliteit. Als we onze sterke punten kunnen uiten, wat belangrijk is, kunnen we een goed resultaat behalen.

Over kwaliteit gesproken, het is ook belangrijk om voort te bouwen op de goede dingen die we in de Quarto hebben gezien. Er waren fouten en die moeten geanalyseerd worden, maar met vier man achterstaan, de moed hebben om terug te komen en het tij te keren, is een teken van een hongerig team. Is het cruciaal om diezelfde honger en vastberadenheid mee te nemen naar het veld? Absoluut. Zonder hongerig team kun je wedstrijden als deze niet omdraaien, tegen wie dan ook. Zondag kwamen we vier keer achter, kwamen terug en kwamen in de laatste minuten weer op gang. Maar die honger mag bij de jongens nooit ontbreken. Het is een concept dat voor iedereen geldt, niet alleen in de sport. Iedereen die een taak aanpakt, iedereen die iets wil bereiken, iedereen die zich aansluit bij een belangrijke werkgroep, moet hongerig zijn, niet tevreden met wat hij heeft. Als ik als werknemer een kantoor binnenstap en weet dat ik carrière kan maken in dat bedrijf, moet ik er alles aan doen om mezelf te verbeteren, om te groeien als persoon en als professional. Ik moet het met de juiste vastberadenheid aanpakken; alleen dan kan ik een kwalitatieve sprong maken. Hetzelfde geldt voor voetbal: een team dat laat zien dat het meer "in de wedstrijd" zit dan de tegenstander, met een sterke en winnende persoonlijkheid, komt op de lange termijn vooruit. Dit is te danken aan zoveel jongens met enorme kwaliteiten: in de sport, als ik sterker ben dan mijn directe rivaal in een één-op-één-duel, kom ik vooruit. Het is de sport die het dicteert.

De groep is in feite een van onze sterke punten. We hebben al wat wisselingen gezien, zoals de positie van Simone D'Alessandro op de linkerflank in de wedstrijd tegen Frattese. In de aanval ontwikkelt zich een zeer interessante combinatie met Santiago en Castagna. Bevalt de vorm die jullie voor Real Forio hebben gecreëerd, of zijn er nog wat tactische 'grillen' om aan te werken? "Simone heeft tot nu toe bij mij zowel centraal verdediger als linksbuiten gespeeld, juist omdat ik Pippo rechts heb staan, die in uitstekende conditie is en zich enorm heeft opgeofferd in een rol die hij misschien nog nooit eerder heeft gespeeld. Hij speelde het goed tegen Frattese, waar hij drie dagen eerder een geweldige wedstrijd had gespeeld, en hij werd teruggehaald omdat hij uitstekende prestaties had geleverd. Castagna, Santiago, Yeaboah, Pelliccia, Serrano, Di Meglio: het zijn zoveel kwaliteitsspelers die ons potentieel vergroten en ons vertrouwen geven tegen elke tegenstander. We zijn blij dat we ze allemaal tot onze beschikking hebben."

Om bij D'Alessandro te blijven, wat waren de redenen voor zijn vroege wissel afgelopen zondag? "Puur tactische redenen. Op dat moment hadden we het moeilijk omdat zij veel opdrongen en wij niet effectief met onze aanvallers meekwamen. Ik wilde een ander aanvallend zwaartepunt om druk op hun verdediging te zetten, en uiteindelijk is dat doel bereikt. Het klopt dat een wissel in de dertigste minuut als een mislukking kan worden geïnterpreteerd, maar dat is niet het geval. Als het een mislukking was geweest, zou het vooral mijn eigen schuld zijn geweest, want dat zou betekenen dat ik de verkeerde opstelling had gekozen door een speler te selecteren die niet fit was. In plaats daarvan heb ik Yeaboah ingebracht, die goed presteerde en ons diepte en kwaliteit in onze aanvallen gaf. Het was een keuze in een zeer ongebruikelijke wedstrijd, die, zoals ik al zei, in 8-8 had kunnen eindigen, omdat er een gevoel heerste dat beide partijen elk moment konden scoren."

De wedstrijd begon al abnormaal vóór de aftrap. Hoe gaat het met Santaniello? Delizia werd op het laatste moment gewisseld. Wat is er gebeurd? "Helaas moet hij nog tien dagen rust nemen. Hij had last van zijn quadriceps en heup, een probleem dat 's nachts begon en tijdens de ochtendtraining weer terugkwam. Op dat moment konden we geen risico's nemen. Delizia kwam erin en deed het erg goed, en we gaan verder met Delizia en Mazzella."

Wat de Onder-16 betreft, lijken Iaccarino en Peluso in de lift te zitten. Peluso had speeltijd nodig, maar vindt nu tijd op belangrijke momenten, niet alleen zodra de uitslag bekend is. Wat is jouw indruk van hen? "Enzo miste de hele voorbereiding vanwege een blessure tijdens een oefenwedstrijd in augustus. Hij stond bijna twee maanden aan de kant tussen de voorbereiding en de training en is onlangs teruggekeerd. Hij is een solide speler, wil graag spelen en kan in de toekomst iets belangrijks bereiken. Iaccarino doet het erg goed. En laten we de andere twee jonge spelers, Buono en Piero Verde, niet vergeten, hoewel Piero een lichte blessure heeft en deze week aan de kant staat."

Van de tien doelpunten van de laatste wedstrijd viel er één meer op dan de andere: die van Tarascio. Hij is een speler die zelden scoort, zoals we al eerder hebben opgemerkt, maar hij zocht naar dit doelpunt en vond het eindelijk. Het lijkt erop dat bij Real Forio individueel initiatief verwacht en aangemoedigd wordt; het hoort bij de essentie van voetbal. Ja, ik herinner het me nog goed. We hadden het er vorige week woensdag over, na de wedstrijd tegen Frattese. Tarascio's doelpunt was een gewild doelpunt. Antonio is een zeer belangrijke speler voor de divisie, hij scoort niet veel, we hopen die "bonus" van één doelpunt per seizoen te verhogen. Zondag tegen Quarto scoorde Giovanni, naast zijn doelpunt, eindelijk met twee mooie doelpunten, en Riccardo Velotti scoorde met een prachtige treffer met rechts uit een corner, naast de gebruikelijke Santiago en Castagna die we gewend zijn. Het was belangrijk om zoveel spelers te zien scoren. Di Lorenzo speelde bijvoorbeeld een geweldige wedstrijd en scoorde twee cruciale doelpunten. Maar wat mij betreft was de 4-4 van Gigi Velotti de beslissende wending: hij scoorde een cruciaal doelpunt, het emotionele keerpunt van de wedstrijd. Vervolgens gaf hij ook nog de assist in de ruimte aan Santiago, die de rest deed door vijftig meter te rennen met de bal aan zijn voeten. Het is alleen jammer dat voetbal in sommige opzichten nog steeds een aantal onprettige tekortkomingen heeft, maar ze horen er wel bij. "De cirkel van deze sport".

Wat heb je na zo'n wedstrijd, vol verschillende doelpuntenmakers en prachtige doelpunten, benadrukt in je wekelijkse werk? Welke fouten moeten we gezien de huidige situatie vermijden te herhalen? "De grootste fout zou zijn om de uitdagingen te onderschatten, iets wat dit team gelukkig nooit heeft gedaan. Maar het is waar dat wanneer je veel wint en de last hebt van het besef dat je sterker bent dan veel tegenstanders, je het risico loopt te verslappen. En het heeft geen zin om eromheen te draaien: we zijn sterk, heel sterk, en we moeten dat elke wedstrijd bewijzen. Het is een last, want je weet dat je wedstrijden speelt waarin iedereen verwacht dat je wint. Om deze last te dragen, moet je spanning, kalmte en sereniteit behouden, alles geven voor jezelf en voor het team, om zo het resultaat te behalen. Alles wordt gedurende de week opgebouwd: als je goed presteert, gemotiveerd en energiek, zul je geen spijt hebben."

Dit is een lastige groep, veel sterker dan vorig jaar. Jullie zien zelf dat er niet langer die twee of drie duidelijk mindere teams zijn waarvan je wist dat je ze met een aanvankelijk voordeel zou treffen. Micri, Fro Calcio en Virtus Afragola vertegenwoordigden vorig jaar een ander soort programma. Twee hebben zich teruggetrokken, Micri speelt in de Promotion League dankzij een sterke jeugdopleiding. Dit jaar is het kampioenschap zeer evenwichtig: veel teams vechten om te overleven, en we zijn er allemaal voor de play-offs. Onze kracht tot nu toe is dat we een geweldige reeks hebben neergezet en de anderen achter ons hebben gelaten. Vergeleken met Afragolese vorig jaar hebben we, als ik me niet vergis, twee punten meer: ​​zij stonden na elf wedstrijden op 27, wij staan ​​op 29. We geven lof aan een groep die weet dat ze sterk zijn, maar ze moeten het elke dag bewijzen."

En eigenlijk laat je dat nu heel goed zien in de competitie en de beker. We hebben het er tijdens de laatste persconferentie over gehad: de tegenstanders zijn altijd enorm gemotiveerd, omdat ze tegen de hoogst geplaatste ploeg spelen. Wat voor werk doe je mentaal? Je noemde rust; hoe belangrijk is het psychologische aspect? "Het is heel belangrijk. Praten met de spelers is iets wat je dagelijks doet, en het gaat niet alleen om mij, maar om de hele staf. Psychologie is cruciaal in het voetbal van vandaag, maar dat is het altijd al geweest. Hoe verder je komt, hoe meer je het beseft. Empathie met de groep, motivatie, aandacht voor degenen die niet veel spelen, motivatie voor degenen die wel spelen en weten dat ze altijd kunnen spelen, maar ze moeten consistent blijven: alles komt voort uit je hoofd. Een mentaal geladen, gefocust en kalm team is cruciaal. Degenen die goed op hun benen staan, vinden hun draai, maar als je mentaal niet goed bent, heb je het moeilijk. Psychologie is in de kleedkamer een van de belangrijkste aspecten."

Wat is de situatie met de andere spelers die niet beschikbaar zijn, naast Santaniello, in de aanloop naar de wedstrijd om Sessana? "Arcamone is nog steeds afwezig en Galawi, een jonge speler, is aan de kant. Di Meglio daarentegen is hersteld, heeft de hele week getraind en is teruggekeerd in de groep. Momenteel zijn de volgende spelers afwezig: Luca Arcamone en Galawi, plus Santaniello, die we al noemden."

Tot slot, meneer, een vraag buiten het veld. Real Forio deelde op haar kanalen de avonturen van Gianni Sasso en oom Pippo, die terugkeerden uit Amerika na het lopen van de marathon van New York. Wat denkt u van hen? "Ik denk dat Gianni Sasso een idool is voor heel Forio. Hij is iemand die elke grens overschrijdt met zijn vasthoudendheid, zijn gedrevenheid, zijn nooit opgeven. Na wat hem is overkomen, zouden veel mensen het hebben opgegeven, maar in plaats daarvan toonde hij een enorme innerlijke kracht, aangewakkerd door de vrienden die hem altijd hebben gesteund. Het is niet makkelijk om zo'n veeleisende reis te organiseren, van het eiland naar Amerika met een groep vrienden aan zijn zijde. Het was geweldig om hem zo gelukkig te zien dat hij iets buitengewoons had bereikt, en even mooi om de vreugde te zien van de vrienden die hem vergezelden. Hij is iemand om wie we veel geven, omdat hij een van ons is, van Forio. Ons respect gaat verder dan zijn sportieve prestaties; het gaat in de eerste plaats om de man."